وقتی والدین به بیماری افسردگی دچار باشند، کودکان این خانواده نیز به طور خود به خود متاثر می شوند. این کودکان ممکن است دچار غم، اضطراب، اختلالات رفتاری و حتی مشکلات بهداشتی و سلامتی شوند. به تازگی یک تحقیق جامع در کشور سوئد نشان داد که نمرات دانش آموزان نیز بر اثر بیماری افسردگی والدین، کاهش می یابند.
دانشکده بهداشت و سلامت عمومی دانشگاه درکسل1 سوئد در یک بازه زمانی ده سال (1984-1994) اطلاعات مربوط به حدود 1/1 میلیون کودک سوئدی را حمع آوری کردند و آنها را از نظر میزان سلامت روانی والدینشان مورد مقایسه قرار دادند. نتایج این تحقیق در ماه فوریه سال جاری (2016) در مجله روانپزشکی جاما منتشر شد.
نوجوانان 16 ساله ای که مادران افسرده داشتند در مقایسه با کسانی که مادر سالم داشتند، 4.5 درصد نمرات پایین تری می گرفتند. به همچنین نوجوانان 16 ساله ای که پدر افسرده داشتند 4% نمرات کمتری می گرفتند.
ممکن است به نظر برسد که 4 یا 4.5 درصد عدد چندان بزرگی نیست اما به گفته فیلیس شربن2 محقق دانشگاه درکسل حتی همین میزان کم هم برای یک دانش آموز بسیار بزرگ است زیرا می تواند نمره "الف" را به "ب" و نمره "ج" را به "د" تغییر دهد و در نهایت به تصمیم اینکه دانش آموز تصمیم به ماندن یا ترک مدرسه بگیرد بینجامد.
کمیت و کیفیت تحصیل حتی بعد از اتمام تحصیلات رسمی نیز می تواند به عنوان یکی از مهم ترین متغیرهای پیش بینی کننده سلامت و امید به زندگی در انسان به شمار آید. تحقیقات نیشان می دهد افرادی که تحصیلات بالاتری دارند به مزیان کمتری اعتیاد به سیگار، الکل یا مواد مخدر دارند و کمتر به چاقی دچار هستند در مقایسه با کسانی که دوران دبیرستان یا کالج خود را به پایان نرسانده اند. حتی انی افراد به میزان کمتری در معرض خطر حملات قبلی و دیابت قرار دارند.
مرینا ویزمن3 از دانشگاه پزشکی کلمبیا در نیویورک، دلایل متعددی را برای علت تاثیر گذاریا فسردگی به نحوه تربیت و رسیدگی به فرزندان برمی شمرد. او می گوید: علائم افسردگی را در نظر بگیرید- احساس ناامیدی، استیصال، کمبود انرژی و بی علاقگی. تصور کنید چنین احساساتی را داشته باشید و همزمان مسئول بزرگ کردن کودکان باشید!!"
نیازها و درخواست های کودکان حتی برای والدین سالم نیز بزرگ و بیش از حد است چه برسد به والدین بیماری که باید با علائم و عوارض افسردگی دست به گریبان باشند و از سمت دیگر باید به کودکان خود برسند. به احتمال زیاد، والدین افسرده، قرار ملاقات با معلم فرزند خود را فراموش می کنند. به کودک خود گوش نمی دهند، و راهکار خاصی برای حل مشکلات پیدا نمی کنند."
اما کورسوی امیدی نیز وجود دارد و آن اینکه افسردگی درمان پگذیر است. ویزمن تحقیقات زیادی را به خصوص در زمینه افسردگی مادران انجام داده است که نیشان می دهد حتی بعد از سه ماه از آغاز روند درمان مادر، کودکان نیز نشانه های مثبتی را نشان می دهند. به عبارت دیگر وقتی والدین روند درمانی را طی می کنند اثرات مثبت درمان، به سرعت در خانواده آنها ظاهر می شود.
به عقیده ویزمن، روان درمانی یا دارو درمانی یا ترکیبی از هر دو می تواند اثرات درمانی مثبتی بر والدین افسرده داشته باشد. اما متاسفانه افسردگی بالینی امروز بسیار شایع است و تعداد بسیار زیادی از بزرگسالان و لوادین به نحوی با این پدیده قرن، مواجه و درگیر هستند. اما ویزمن اطمینان می دهد که اگر هر کسی که نشانه های افسردگی را از خود بروز می دهد، در صورت مراجعه به مراکز درمانی و تشخیص به موقع میت واند زندگی خود و خانواده و به خصوص فرزندانش را نجات دهد.
