بسیاری از ما عادت داریم خودمان را در قالب اعداد یا در قالب کلمات تعریف کنیم. عده ای از ما باور داریم که در درک اعداد و محاسبات ریاضی توانایی ذاتی داریم و عده ای دیگر بر این باوریم که خالی از استعداد ریاضی، تنها در دنیای کلمات قابل تعریف هستیم. اما نتایج یک پژوهش جدید که در مجله نیچر1 چاپ شده است، ادعا می کند که دست کم نیمی از ژن هایی که توانایی های خواندن را در کودک ایجاد می کنند، در ایجاد توانایی ریاضیات نیز سهم ایفا می کنند.
رابرت پلومین2، متخصص ژنتیک رفتاری و از دست اندرکاران این تحقیق، می گوید: ممکن است شما بر این باور باشید که استعداد خواندن و استعداد ریاضی به طور کلی متفاوت هستند اما واقعیت این است که افرادی که در خواندن ماهر هستند، به احتمال قوی در ریاضیات نیز به خوبی عمل می کنند." در این تحقیق، پژوهشگران 2800 جفت دوقلوی 12 ساله بریتانیایی را مورد مطالعه قرار دادهاند. تعدادی از این دو قلوها همسان (یک تخمکی- با نقشه ژنتیکی یکسان) و بخش دیگری از آنها را دو قلوهای ناهمسان (دوتخمکی) تشکیل می دادند.
دانشمندان در مجموعه آزمایشاتی، مهارت ها و عملکرد کودکان را در خواندن و در ریاضیات بوسیله آزمون های استانداردی مورد بررسی قرار دادند. برای اطمینان از صحت و اعتبار نتایج، محققان، نتایج آزمون دوقلوهای همسان را با نتایج آزمون دوقلوهای ناهمسان مقایسه کردند. پژوهشگران همچنین سعی کردند DNA عامل توانایی ریاضی یا خواندن را در افرادی که از مهارت های بالایی در ریاضی و خواندن برخوردار بودند مورد بررسی قرار دادند. در نگاه اول به نظر می آمد که افرادی که عملکرد خوبی در ریاضیات و خواندن دارند، لابد باید از نقشه ژنتیکی خاصی برخوردار باشند که افرادی که از چنین مهارت هایی برخودار نیستند، احتمالا فاقد این ترکیب هستند (قبلا چند مطالعه کوچک، چنین ادعایی را مطرح نموده بودند) اما در این تحقیق هیچ عامل ژنتیکی مشخصی که در بین افرادی با قابلیت های ریاضی و خواندن مشترک و ویژه باشد یافت نشد احتمالا به این دلیل که نه یک ژن یا ژن های خاص بلکه شاید حتی هزاران عامل ژنتیکی در ایجاد مهارت پیچیده ریاضی و خواندن دخیل هستند.
اما نتایج تحقیق نشان داد که استعداد و مهارت خواندن و ریاضیات در کودکان تا حد زیادی با هم مرتبط است و این ارتباط تا حد زیادی تحت تاثیر ژنتیک است. این تحقیق همچنین نشان داد که ژن های نمی توانند همه چیز را در مورد مهارتها و توانایی های انسان توجیه کنند. به گفته پلومین، عوامل ژنتیکی تا حد زیادی همچون تلنگر عمل می کنند. به عبارت دیگر بستر ژنتیکی همچون تلنگری است که از درون، شما را به سمت و سویی فرامی خواند اما اینکه شما به این اشارات توجه کنید یا خیر به خود شما و سایر عوامل پیچیده فردی و اجتماعی وابسته است.
برای مثال ممکن است برخی کودکان به صورت ژنتیکی به مطالعه و خواندن علاقمند نباشند یا با دشواری های مادرزادی رو به رو باشند اما این واقعیت، نمی تواند به این معنا باشد که او دیگر نمی تواند هیچ پیشرفتی در خواندن حاصل کند. بلکه نتایج این تحقیق ادعا می کند که این گونه کودکان به محیط آموزشی خاص و مقدار بیشتری از تشویق و انگیزه دهی نیاز دارند. همچنین این پژوهش در این باره بحث می کند که چرا در بین دوقلوها نیز در مهارت و علاقه به ریاضیات یا خواندن تفاوت وجود دارد و در این میان تاثیر عوامل محیطی تا چه حد مهم است برای مثال ممکن است یکی از دو قلوها از شانس داشتن یک معلم ریاضی خوب بهره مند باشد در حالی که دیگری این شانس را نداشته باشد یا یکی از آنها به دلایل محیطی دیگر تمایلات و علایق متفاوتی پیدا کند.
اما باید دقت داشت که این پژوهش هیچ ژن خاصی را مسئول توانایی ریاضیات یا خواندن معرفی نمی کند و هنوز هیچ پژوهش دیگری نیز نتوانسته چنین عاملی را پیدا کند. به نظر می رسد برای یافتن چنین عاملی باید یک نمونه بسیار بزرگ در حد میلیونها نفر را در شرایط ایزوله شده و آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دهیم تا بتوانیم به دقت عوامل ژنتیکی که در توانایی خواندن و ریاضی نقش اصلی را ایفا می کنند پیدا کنیم.
