سوال اینجاست که چه محرکه ای باعث می شود ریاضیدان ها ساعت ها وقت خود را درغوطه ور شدن در بین اعداد و ارقام و روابط ریاضی صرف کنند؟ برای بسیاری از مردم، درک علاقه به ریاضی بسیار عجیب و غیر طبیعی است. اما آنچه یک ریاضیدان را شیفته ریاضی می کند، درک زیبایی آن است. این دقیقا همان نکته کلیدی در نقد آموزش ریاضی در برنامه درسی مدارس است.
پس از آنکه بی انگیزگی و بی علاقگی دانش آموزان به یادگیری ریاضی، دغدغه ذهنی بسیاری از برنامه ریزان آموزشی گردید، آنها تصمیم به تغییر برنامه درسی به خصوص به سمت جذاب تر کردن تدریس ریاضی نمودند. بعد از آنکه معلوم شد دانش آموزان ساعات زیادی از روز را صرف کلنجار رفتن با فرمول ها و مسائل ریاضی می کنند بی آنکه هیچ درکی نسبت به آنچه انجام می دهند پیدا کنند، محققان به فکر افتادند تغییراتی را در آموزش ریاضی اعمال کنند. یکی از ایده هایی که در زمینه آموزش ریاضی پیشنهاد شد، تاکید بر اهمیت و چرایی یادگیری ریاضی است. از معلمان خواسته شد، به دانش آموزان بیاموزند که چرا باید ریاضی یاد بگیرند. اگر کودکی چرایی چیزی را درک کند احتمالا به یادگیری آن علاقمند می شود.
فارغ از اینکه درک علت و چرایی مسائل کمک شایانی به درک مطلب می کند اما استیون استروگز1 استاد ریاضی، ستون نویس روزنامه نیویورک تایمز و نویسنده کتاب2 "لذت ایکس X" بر این باور است که آنچه حقیقتا می تواند به دانش آموزان کمک کند، درک چرایی و اهمیت نیاز به یادگیری ریاضیات نیست بلکه درک زیبایی و لذت یادگیری ریاضی است. استروگز می گوید "چه کسی به موسیقی نیاز دارد؟"، " چه کسی به دیدن تابلوهای پیکاسو نیاز دارد؟" تقریبا می توان گفت هیچ کس. آنچه ما را به یادگیری موسیقی یا هنر، ترغیب می کند داشتن نیاز به آن نیست بلکه لذتی است که از درک زیبایی مستور در آنها کسب می کنیم.
کتاب لذت ایکس نوشته استیون استروگز
استروگز بر این باور است که ریاضی نیز به اندازه هنر زیباست. اگر به دانش آموزان کمک کنیم که زیبایی ریاضی را درک کنند، انگیزه ای درونی را در وجودشان بیدار می کنیم که خود به خود به سمت یادگیری آن حرکت می کنند. استروگز عقیده دارد که آنچه ریاضی را واقعا زیبا می کند، این است که نیازی نیست خود را در فرمول ها و قوانین ریاضی محدود کنید هر کسی می تواند ریاضی را به سبک خودش بازسازی کند. نیازی نیست که فرد خود را محدود به فرمول های کتاب، تدریس معلم یا پیروی از تئوری های ریاضی کند بلکه هر کسی حتی می تواند قوانین و تفسیر خودش از ریاضی را ابداع کند. برای تشویق دانش آموزان به شخصی کردن و ارتباط گرفتن با ریاضی می توانید چند سری عدد یا شکل را در اختیار آنها بگذارید و از آنها بخواهید روابط بین آنها را کشف کند یا رابطه ای بین آنها تعریف کند. چنین تمریناتی به دانش آموزان اعتماد به نفس کار با ریاضی را می دهد. آنها می آموزند که بدون اتکا به دیگران نیز می توانند با ریاضی ارتباط برقرار کنند و روابط بین اعداد و ارقام و اشکال ریاضی و هندسه را کشف کنند.
دن میر3، دبیر ریاضی در مقطع دبیرستان تجربه اش را از تدریس ریاضی اینگونه بیان می کند که آموزش ریاضی از شکل خسته کننده و غیر جذاب کنونی باید به سمت معرفی جذابیت ریاضی حرکت کند. او کلاس ریاضی را با نشان دادن، نکات برجسته و هیجان انگیز ریاضی شروع می کند. نشان می دهد که ریاضی و روابط بین اعداد و احجام، چه معجزاتی را ایجاد می کند. ملموس کردن کاربرد ریاضی و برجسته کردن ایده های بزرگ پشت فرموله کردن قواعد ریاضی به دانش آموزان هیجان درگیر شدن با ریاضیات را می بخشد و به یادگیری عمیق ریاضی کمک می کند.
